تیر خلاص به معدنی ها

اقتصاد پیشبینی ناپذیر یعنی اقتصاد اولویت نیست
پیمان مولوی،رئیس کمیته اقتصاد خانه معدن ایران

بخشنامه وضع عوارض صادراتی بر محصولات معدنی تیر خلاصی است بر پیکر شرکتهای معدنی و البته بازار سرمایه ای که ارام ارام می توانست به صورت طبیعی حرکت کند.

ذاتا اقتصاد ایران همواره در اشوب بوده است ان هم از طرف دولتمردانی که حاضرند به خاطر منافع مقطعی یک وزارت خانه منافع عمومی را نادیده بی انگارند و برای این کار حتما دلایل و فهرست بلند بالایی خواهند داشت و ان را مشروع جلوه خواهند داد.

پیش بینی پذیری در اقتصاد اصلی اساسی و مهم برای توسعه کشورهاست، چرا که سرمایه گذاران خرد و بزرگ همه با یک برنامه به اینده سرمایه گذاری های خود می نگرند و انباشت ثروت نیز در کشورهای پیش بینی پذیر همواره از کشورهای پیش بینی ناپذیر بیشتر خواهد بود.

در ایران به سبب رویکرد ساده انگارانه توسط افرادی که دانش لازم را به موارد مذکور ندارند شاهد رویکرد غیر سیستمی هستیم.
به قول نسیم نیکلاس طالب این دوستان پوست در بازی Skin in the Game ندارند یعنی از تاثیرات تصمیم خود بر کلیت نظام اقتصادی اگاه نیستند. البته این دیدگاهی خوشبینانه است.

نکته بعدی رسیدن اقتصاد ایران به یک برزخ ذینفعانه است، برزخی که در ان رشد و توسعه اقتصادی در ظاهر وجود دارد اما در باطن به سبب قدرت بسیار زیاد ذینفعان شاهد نابودی تصمیم گیری در جهت متافع عمومی هستیم. این فقط در بورس نیست در بسیاری از حوزه ها وجود داشته و متاسفانه وجود دارد.

نکته قابل تامل بعدی این بود که امید می رفت در دولت جدید بخشنامه ها کمتر و قبل از اعلام با تشکل های بخش خصوصی در تعامل باشند اما این روند متاسفانه صورت نمی پذیرد و شوک های پی در پی به اقتصاد ایران وارد می کند.

پیش پینی پذیری در اقتصاد یعنی یک ایرانی بتواند برای یک سال، سه سال و ۱۰ سال اینده خود برنامه ریزی نماید که این امر امروز شبیه به شوخی است چون هیچ فعال سرمایه گذاری در خصوص ، تورم ، نرخ بهره، مالیان ، عوارض و … قطعیتی را شاهد نیست، این امر موجب ایستادن سرمایه گذاری خواهد شد و در کوتاه مدت و میان مدت نرخ تشکیل سرمایه ثابت ناخالض را از وضعیت بد کنونی به بدتر سوق خواهد داد.
در اقتصادی که اقتصاد اولویت باشد، پیش بینی پذیری یک رکن مهم و اساسی است