رخنه کرونا به معادن طلا؛ تولیدکنندگان آفریقای جنوبی در لبه پرتگاه

در حالی که عمق معادن طلای آفریقای جنوبی روز به روز بیشتر شده و افزایش هزینه‌های استخراج آثار خود را آشکار می‌کند، تهدیدی بزرگتر به نام کرونا تولید طلای این کشور را به یک پنجم ارتفاعات دهه ۷۰ آن رساند.

پاندمی کووید-۱۹ آینده صنعتی ۱۳۴ ساله را که روزگاری بیش از نیم میلیون کارگر را در بزرگ‌ترین قطب تولیدکننده طلای جهان به استخدام خود در آورده بود، به خطر انداخته است.

در حالی که دولت «سیریل رامافوسا» بابت واکنش سریع به این بحران بهداشتی مورد تمجید قرار گرفته است، قرنطینه پنج هفته‌ای و شروط سختگیرانه مرتبط با بازگشایی معادن طلا و ریسک‌های آن، تداوم فعالیت این صنعت را تحت الشعاع قرار داده است.

تولیدکنندگان طلای آفریقای جنوبی در راستای حصول اطمینان از رعایت فاصله اجتماعیِ لازم به منظور حفظ سلامت ده‌ها هزار کارگر شاغل در عمیق‌ترین معادن جهان، مجازند تا تنها با نیمی از کارگران معمول خود به فعالیت ادامه دهند.

این امر بازدهی تولیدکنندگان را از بین می‌برد و این در حالی است که آنها باید بار مضاعف نظارت بر کارگران را به منظور تشخیص علائم کرونا و نمونه گیری از آنهایی که این علائم را بروز می‌دهند، بر دوش بکشند. «رنه هوخ‌رایتر» تحلیلگر شرکت Noah Capital Markets می‌گوید: آنها تقریبا به طور کامل در لبه پرتگاه هستند. هیچکس با ۵۰ درصد نیروی کار نمی تواند پول در بیاورد.

به گفته «نیک هالند» مدیر اجرایی ارشد شرکت گلد فیلدز، این شرکت احتملا افزایش هزینه‌های خود را در معادن عمیق آفریقای جنوبی به ۵درصد محدود کند به شرط آنکه این معادن بتوانند تا پایان ماه مه به حداکثر ظرفیت خود برسند. در این بین، افزایش شمار مبتلایان به کرونا می‌تواند بار دیگر به طور موقت فعالیت‌ها را متوقف کند.

معادن طلای آفریقای جنوبی پیش از این نیز از حیث تولید جزو پرهزینه‌ترین معادن جهان بودند و براساس اعلام مورگان استنلی، هزینه تولید هر اونس طلا در این معادن به طور میانگین حدود یک هزار دلار است و به گفته «جیمز وِلستِد» سخنگوی شرکت تولیدکننده Sibanye Stillwater، این هزینه بالای تولید، این صنعت را در آفریقای جنوبی «آسیب پذیرتر» می‌کند.

«تِبِلو چابانا» مدیر ارشد روابط عمومی شورای مواد معدنی آفریقای جنوبی که نماینده بیشتر تولیدکنندگان این کشور است، می‌گوید که برخی از معادن با نصف نیروی کار تنها قادرند به ۳۰ درصد تولید گذشته خود برسند.

با این حال، به گفته هوخ‌رایتر، هنوز خیلی زود است که کار صنعت طلای آفریقای جنوبی را تمام شده بدانیم زیرا راه اندازی مجدد معادن دست کم به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد تا هزینه‌های مربوط به برق و حقوق کارگران را پوشش دهند.

این صنعت که هم اکنون حدود ۹۵ هزار کارگر در آن مشغول به کار هستند، سال گذشته با کاهش ۱۴ درصدی تولیدات، بیشترین افت تاریخ خود را تجربه کرد.

تولیدکنندگان طلا در آفریقای جنوبی علاوه بر این، در سال جاری از قبل کاهش ۲۳ درصدی ارزش رَند برابر دلار منفعت بردند؛ اتفاقی که عملا موجب کاهش هزینه‌های آنان شد و در عین حال، رشد ۱۲ درصدی قیمت طلا به دلار، درآمدهایشان را افزایش داد.

با این وجود، «آرنولد فن‌گران» تحلیلگر معدن در «نِدبنک» آفریقای جنوبی با اشاره به اینکه این میزان سود برای مقابله با آثار ناشی از کاهش سطح بهره برداری کفایت نمی‌کند، گفت: یک فاکتور حیاتی در معدن کاری به ویژه معدن کاری عمیق زیرزمینی، حجم تولیدات است. بنابراین این صنعت باید هر چه زودتر برای تشدید فعالیت و رسیدن به ظرفیت کامل خود، راه چاره‌ای پیدا کند.