آخرین وضعیت خرید سهام شرکت سرمایه‌گذاری امید توسط سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات

مسئولان باید اراده قوی‌تری برای خصوصی‌سازی و واگذاری واقعی شرکت‌های بانکی داشته باشند، اهتمام در راستای تحقق این مهم، تاثیرات بسیار مطلوبی را بر اقتصاد کشور خواهد داشت.

عرضه سهام شرکت سرمایه­‌گذاری امید دچار وقفه شد؛ زیرا بانک مرکزی تا پایان سال 1398 به بانک‌ها فرصت داده است. شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات به‌عنوان متقاضی خرید سهام شرکت سرمایه‌­گذاری امید، ظرف 8 ماه گذشته با برگزاری جلسات با مدیران ارشد بانک سپه (به‌عنوان فروشنده)، اقدامات لازم را انجام داده که نشان از جدی‌بودن آن‌ها برای فروش سهام بوده اما در عمل با نتیجه‌ای روبرو نشده است. قیمت کارشناسی آن‌ها همواره در چند مرحله افزایش‌ یافته و هم‌اکنون نیز حدود دو برابر شده؛ از طرفی فروشنده محدودیت در افزایش مدت اقساط و عدم کاهش وجه نقد اولیه را دارد که این موارد برای متقاضیان خرید یک معامله کلان، محدودیت اساسی ایجاد می‌کند. ظرف چند ماه گذشته قیمت به 2 برابر افزایش‌یافته و در حال‌حاضر نیز رقم 70% بهای سهام شرکت سرمایه­‌گذاری امید، رقم قابل‌ملاحظه‌ای به‌شمار می‌رود اما در این خصوص از طرف فروشنده انعطافی مشاهده نشده است. در عرضه­‌های سازمان خصوصی‌سازی و سایر عرضه­‌کنندگان، این انتظار بسیار طبیعی محسوب می‌شود که هر چه رقم یک معامله سنگین­‌تر شود، وجه نقد اولیه کاهش و تعداد اقساط افزایش می‌یابند. اما به‌نظر می­‌رسد که در این مورد، انتظار خریداران برآورده نشده و شرکت سرمایه­‌گذاری توسعه معادن و فلزات، با توجه به این شرایط دچار تردید در خرید خواهد شد. به‌خصوص اینکه قیمت کارشناسی تعیین­‌شده در اوج قیمت­‌ها در تابلوی بورس چند مرحله افزایش یافته اما اکنون که قیمت­‌ها کاهشی شده، اراده­‌ای جهت کاهش آن وجود ندارد.

قیمت­‌ها نباید طوری تعیین شوند که در کوتاه‌مدت دچار نوسان شوند؛ ریسک خرید و فروش همیشه برای خریدار و فروشنده وجود دارد ولی آنچه باید ملاک باشد احساس برد برد طرفین معامله است در غیر این صورت بعدها ممکن است یکی از طرفین ناراضی بوده و مشکلاتی پدید آید. متأسفانه شرکت توسعه معادن و فلزات زمان زیادی را برای رسیدن به نتیجه مطلوب سپری کرد، این نکته نیز قابل‌توجه است که معامله سهام در این حجم با اقساط کوتاه‌مدت و رقم زیاد پیش‌­پرداخت اولیه با شرایط اقتصادی موجود طبیعتاً نباید مشتری جدی داشته باشد. به نظر می‌رسد مسئولان باید اراده قوی­‌تری برای خصوصی­‌سازی و واگذاری واقعی شرکت‌های بانکی داشته باشند. شرکت سرمایه­‌گذاری توسعه معادن و فلزات مبالغی که برای خرید شرکت سرمایه‌گذاری امید تدارک دیده بودند را معطل نخواهد گذاشت و برای سرمایه­‌گذاری‌های دیگری صرف خواهد کرد که در این صورت منابع دیگری باقی نخواهد ماند که صرف خرید سهام این شرکت شود.