ویروس کرونا و رویکردهای مقابله با بحران جهانی آن/ علل تفاوت کاهش رشد اقتصادی کره جنوبی، سنگاپور، ایران و آمریکا

معدن 24- با شیوع جدیدترین ویروس از خانواده کرونا ویروس ها، لطمات زیادی به بخش های مختلف «صنعت و معدن»، «مسکن و ساختمان» و «خدمات» اقتصادهای کشورهای جهان وارد شده.

این ویروس به معنای واقعی «بحران» ایجاد کرده و روند عادی زندگی روزمره مردم و فعالیت های اقتصادی را در دنیا مختل کرده است. در عین حال، نکته اساسی و کاملاً امیدوار کننده این است که ویروس در دمای بالاتر از 30 درجه نمی تواند دوام بیاورد.

در گفت و گوی «معدن 24» با دکتر قاسم انصاری رنانی، نوع تصمیم گیری دولت های ایران و کشورهای کره جنوبی، سنگاپور، ایالات متحده آمریکا و فرانسه، در مقابله با بحران فراگیر اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا، مورد موشکافی و کند و کاو دقیق قرار گرفت.

انصاری رنانی، در سال 1357 از دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو آمریکا، در رشته مدیریت بازرگانی (MBA) فوق لیسانس گرفته و در سال 1373 مدرک دکترای مدیریت رفتار سازمانی را از دانشگاه تهران دریافت کرده است.

انصاری رنانی که متولد 1328 کرج است، علاوه بر عضویت در هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، چند سالی مدیر عامل سازمان ملی بهره وری ایران بوده و عضو دائمی سازمان بهره وری آسیایی (مستقر در ژاپن) است. گفت و گوی ما با دکتر قاسم انصاری رنانی را می خوانید.

*****

*در ماه های اخیر با شیوع ویروس کرونا، اقتصاد کشورهای مختلف دچار مشکل شده است. بعضی کشورها به طور کامل صنایع خودشان را متوقف کردند و در بعضی  کشورها کار به تعطیلی اقتصاد و صمعت کامل نکشید.

الان که بیش از دو ماه از شیوع گسترده این ویروس می گذرد به نظرتان از جنبه  مدیریتی، در این مدت رویکرد  کدام کشورها موفق تر یا موفق بود؟

-ما باید ببینیم هر کشور و مردم آن، چقدر در مقابل کرونا مقاومت دارند. همچنین چقدر توانمندی اقتصادی دارند برای این که بتوانند خودشان را اداره کنند و آیا وضعیت مالی خوبی دارند یا نه.

علاوه بر این موارد، چه زمینه هایی برای سودآوری و تولید و نگهداری مردم خودشان دارند. ما اگر این عوامل را بسنجیم، آن وقت تصمیم گیری در مورد این موضوع مطرح می شود که آیا زودتر از قرنطینه خارج شوند یا این که قرنطینه را حفظ کنند.

بعضی از کشورهای اسکاندیناوی [سوئد، نروژ و دانمارک]، تصمیم گرفتند که خیلی نگران سالمندان و بیش تر نگران جوان ترها باشند. اگر این عوامل را در نظر بگیریم، می توانیم بگوییم کدام تصمیم گیری بوده و این که زودتر به اِپیدمی (همه گیری) برسند یا قرنطینه را حفظ کنند و مثل سنگاپور یا کره جنوبی، وقتی کامل مسلط شدند، بعد فعالیت های اقتصادی را شروع کنند.

با این 4 عامل می شود کشورها را سنجید و بدون این بررسی نمی شود کشورها را با همدیگر مقایسه کرد.

*فرضاً رویکرد کره جنوبی تا حدی متفاوت از سنگاپور بوده است. سنگاپور به طور کامل قرنطینه را رعایت کرد.

-کشور کُره هم قرنطینه را رعایت کرد.

*ولی کُره به اندازه سنگاپور سختگیرانه عمل نکرد.

-برای این که سنگاپور، یک کشور بسیار کوچک است و به همین دلیل، به آن کشور پونزی می گویند. کره، یک قدرت است و وسعت بیش تری دارد و نمی تواند مثل سنگاپور عمل کند.

نوع تولیدشان هم فرق می کند. سنگاپور بیش تر در حوزه نقل و انتقالات کار می کند ولی کره جنوبی، در حوزه تولید کار می کند و در حوزه تولید، آدم ها باید بیش تر کار کنند.

در مجموع، عوامل متعدد در این زمینه تاثیر دارد ولی هر دو کشور، تقریباً صبر کردند تا یک مقدار به بهبودی مناسب برسند و بعد قرنطینه ها را شکستند.

*به هر حال، مساحت سنگاپور به اندازه کلانشهر تهران است و کره جنوبی، بسیار وسیع تر از سنگاپور است. در عمل در سه ماهه اول سال 2020 میلادی، اقتصاد سنگاپور 10 درصد کوچک شده ولی اقتصاد کره جنوبی فقط در حد 1.4 درصد کوچک تر شده. این مقدار تفاوت قابل توجه را چگونه می شود تحلیل کرد؟

-کره، جزو کشورهایی بود که به سرعت، قرنطینه را ایجاد کرد و تمام حاکمیت خود را بُرد برای این که افراد، در خانه بمانند. با این اقدامات، به سرعت شیوع این ویروس و بیماری آن را کنترل کرد.

البته نژاد مردم این کشورها مشابه است و از یک جنس هستند. با وجود این که سنگاپور، جزو منظم ترین کشورهای جهان است یعنی حاکمیت دولتی آن، درجه یک است ولی با این حال، کره جنوبی در کنترل کرونا، خیلی بهتر از سنگاپور عمل کرد.

*کره جنوبی چه مدیریتی از خود نشان داد که شما عملکرد آن را در این بحران جهانی قبول دارید و آمار هم نشان می دهد که کمتر آسیب دیده است؟

-کره جنوبی، یک مدیریت پخته دارد و مردم از اطاعت می کنند. البته اطاعت، در سنگاپور، فوق العاده است. در سنگاپور، حتی وضعیت برفک یخچال های مردم کنترل می شود یعنی در این حد سیستم کنترلی، حاکمیت دارد ولی روابط اجتماعی در کره متفاوت است.

من هر دو کشور کره جنوبی و سنگاپور را می شناسم و به این کشورها رفته ام. روابط اجتماعی در کره، قوی تر از روابط اجتماعی در سنگاپور است و در مقابل در سنگاپور، حاکمیت قوی تر است و کنترل می کند.

در عین حال، عوامل دیگری هم هست ولی در مجموع، هر دو در مقابله با بحران کرونا، به خوبی کار کردند.

* اشاره ای به تاثیر روابط اجتماعی  قوی در کره جنوبی داشتید. این روابط چطور کمک کرد که اقتصاد آن کشور کمترین آسیب را بین کشورهای توسعه یافته دیده است؟

-کره ای ها در حوزه مدیریت اجتماعی و حکومت بسیار فعال هستند و رهبران و مدیران دولتی، اختیارات ویژه یا ندارند که بخواهند خودسرانه عمل کنند. در آن کشور، واقعاً نظم حاکم است و من دیده ام که مردم کره، حتی در کوچک ترین ناملایمات، وسط صحنه می آیند و دولت هم به حضور مردم احترام می گذارد.

به محض این که سران حکومت کره، گوچک ترین اشتباهی مرتکب شوند یا خودشان، کنار می روند یا مردم، آنها را کنار می گذارند. این وضع، نشان می دهد که مردم، در صحنه هستند. این هم نشان دهنده یک نوع بلوغ اجتماعی است و این بلوع اجتماعی به حل مسائل و مشکلات کمک می کند. این عامل، از عوامل مهم و تاثیرگذار است.

*در نهایت آیا باید اینقدر فاصله و تفاوت نتیجه اتفاق می افتاد و کره جنوبی در حد 1.4 درصد ولی سنگاپور در حد 10 درصد اقتصادشان کوچک شد؟

-نوع فعالیت حاکم در سنگاپور، عمدتاً در حوزه های کشتیرانی و خدمات دولتی است و نه تولید ولی در کره، بیش تر تولید است مثل خودرو سازی. کنترل در این دو کشور متفاوت است و هم این که ارتباط آنها با مردم فرق می کند.

این که در این زمینه چه کارهایی باید انجام داد، می توانیم با آن عامل مطرح شده، بررسی کنیم که آیا کشورها مناسب عمل کردند و بعضی کشورها مثل آمریکا، بریتانیا و یا برخی کشورها مثل خودمان، در ابتدا با این موضوع، خیلی سطحی برخورد کردیم.

وقتی هم که اپیدمی (همه گیری) ایجاد شد، دیدیم که ترامپ با طرفدارانش دست می داد و بوریس جانسون نخست وزیر بریتانیا، حتی مسخره می کرد و خودش هم کرونا گرفت. ما اگر این عوامل را در نظر بگیریم، آن وقت می توانیم کشورها را با همدیگر مقایسه کنیم.

*مایک پنس معاون ترامپ، با همراهی تعدادی به سراغ بیماران مبتلا به کرونا و بستری شده در یک بیمارستان رفت و همراهان مایک پنس و بیماران، همگی و بدون استثنا ماسک داشتند ولی خودشان ماسک نزده بود و این رفتار، صدای اعتراض رسانه ها را درآورد.

-هنوز هم آمریکا از این گرفتاری، نجات پیدا نکرده است.

*جدی نگرفتن مقابله با کرونا، کاری منطقی و عقلایی در چنین وضعیتی نبود؟

-قطعاً نیست چرا که یا این بیماری را نمی شناسند یا این که به مسائل دیگر، بیش تر توجه دارند. این که خود ترامپ، کرونا نگرفته است، باید این را حساب شانس و احتمالات گذاشت ولی قطعا، چنین رفتارهایی مورد پذیرش نیست.

*به هر حال آمریکا بیش ترین دانشمند، پیشرفته ترین تکنولوژی ها، بهترین دانشگاه های دنیا و بزرگترین اقتصاد جهان را دارد. چرا تا این حد مسئولان آن، در خصوص مقابله با ویروس کرونا غیر علمی و غیر منطقی رفتار کردند؟

-برای این که هسته فعالیت آمریکا، اقتصاد است و اولین چیزی که به ذهن شان می آید که باید حفظ شود تولید و اقتصاد است. البته از دید مقامات این نوع کشورها، مردم چندان اهمیت ندارند.

یک نکته دیگر، این است که مردم نیز خیلی توجهی به مسائل بهداشتی نداشتند و زیر بار توصیه های پزشکی و آن همه دانشگاه هایی که در آمریکا فعال هستند، نرفتند تا جایی که یک دفعه، ابتلا به ویروس کرونا اوج گرفت و تازه متوجه شده اند که چه مشکلی دارند.

به هر حال، مدیریت و پیروی از مدیریت و رهبری اجتماعی، دو عامل بسیار مهمی است که نه فقط می تواند ما را در بحث بیماری ها، بلکه در تمام مسائل و مشکلات کمک کند تا بتوانیم به راحتی مشکل را حل کنیم.

*ایران حدود 24 میلیون نفر شاغل دارد ولی آمریکا در جریان بحران کرونا، فقط 30 میلیون نفر بیکار شده اند که این نشان می دهد که بیکاری چقدر وسیع بوده است. وضعیت آمریکا را از این جنبه چگونه تحلیل می کنید و با این که آمریکایی ها شیوع ویروس کرونا را جدی نگرفتند، آیا منطقی بود که 30 میلیون نفرشان بیکار شوند؟

-آمریکایی ها در مقابل بیماری آسیب پذیرند و یک مقدار لاابالی گری وجود دارد. البته آمریکا جمعیتی 330 میلیون نفری دارد و بسیاری از مردم آمریکا، بی خانمان هستند.

من آمریکایی ها را می شناسم و در محیط آنجا بوده ام. اگر آمریکایی ها بتوانند از فرصت استفاده کرده و کار نکنند و از بیمه استفاده کنند، قطعاً این کار را انجام خواهند داد. در این زمینه فرصت طلب هستند و قانون و مقررات هم به آنها اجازه می دهد.

در مقابل، کشورهایی که در حال توسعه هستند، توان و امکان این کار را ندارند. برای مثال، تعداد بیکاری را حتی به نسبت جمعیت، نمی شود چندان با هم مقایسه کرد.

*کشورهای فرانسه و ایتالیا تولید و فعالیت های اقتصادی را متوقف کردند و یک پیش بینی در مورد فرانسه این بوده که هر ماه قرنطینه 3 درصد تولید ناخالص داخلی را کاهش می دهد.

 در ماه اول قرنطینه 36 درصد مجموع تولید ماهانه این کشور کاهش پیدا کرده بود. از طرفی فروش خودرو در بازار خودروی فرانسه 88 درصد کاهش داشته است.

به نظرتان سیاست کشوری مثل فرانسه را در مقایسه با کشورهای دیگر چگونه می توان ارزیابی کرد؟

-فرانسه، یک بافت اجتماعی متفاوت با بریتانیا و حتی با ایتالیا دارد. یک افسار گسیختگی در 30 سال اخیر در حکومت فرانسه به وجود آمده است که رهبران جوان تر و کم تجربه تر به قدرت رسیده و کار را به عهده گرفته اند.

در این کشور، تغییرات حزبی زیادی اتفاق افتاد و افسار کار از دست مسئولان سیاسی، درآمد. ما وضعیت تصمیم گیری را در زمان اعتصابات «جلیقه زردها» مشاهده کردیم. اعتصابات ادامه داشت و نه کنترل می شد و نه می توانستند سرکوب یا آرام کنند.

اعتصابات هم، بدون این که رهبر خاصی داشته باشد، به مدت زیادی ادامه داشت. وقتی که مردم توان این را دارند که دولت را کنترل کنند یا نگذارند دولت، حاکمیت خودش را د اشته باشد، در بیماری هم همین طور هستند و نمی گذارند یک نظر واحد و متمرکز اجرایی شود. این بافت تفکری جمعیت فرانسه است.

در فرانسه، اپیدمی به سرعت رشد کرد و دیگر کنترل آن غیر ممکن بود و حتی پیش بینی می شد که ممکن است فاجعه ای اتفاق بیفتد که در فرانسه تاریخی باشد ولی این اتفاق نیفتاد. به طور کلی احزاب در فرانسه، حاکمیتی دارند که امکان کنترل آنها نیست.

با وجود این که بریتانیا قوی تر است و احزاب آن کشور قوی تر هستند ولی حاکمیت قانونی و نظم سیاسی حاکم است و در مقابل، در فرانسه چنین چیزی نیست و در ایتالیا هم نیست.

*ایران فعالیت های اقتصادی را به خاطر کرونا متوقف نکرد و حتی شرکت های تولید کننده وسایل بهداشتی ماسک و مواد ضد عفونی، به صورت سه شیفته و 24 ساعته فعال بودند.

در مجموع، دولت ایران، بدون تعطیل کردن فراگیر بخش های اقتصادی کشور، فاصله گذاری اجتماعی در مقابله با شیوع کرونا را کافی دانست.

این که ایران، همه بخش های مختلف اقتصادی را تعطیل نکرد با توجه به بحران هایی که ما داریم، آیا منطقی بود؟

– ما در ایران، در دوره محدودیت های سیاسی بودیم و در حقیقت بحران در بحران داشتیم. ایران،  امکانات اداره قرنطینه را نداشت. امکان این که بخواهد تغذیه دوره قرنطینه را به همه افراد جامعه برساند و مردم را اداره کند، نداشت. به نظرم، ایران کار دیگری به غیر از این نمی توانست انجام بدهد.

16.00

Normal
0

false
false
false

EN-US
X-NONE
AR-SA

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}