سیاست ها و مقررات جدید حمل و نقل دریایی از اول ژانویه 2020 عملیاتی می شود

حمل و نقل جز مهم و حیاتی مباحث مالی تجارت است و هر چیزی که بر وضعیت نظارتی یا مالی یک کشتی، ساختار مالکیت کشتی ها یا نحوه عملکرد یک کشتی تاثیر بگذارد نیاز به توجه و ارزیابی توسط ارزیابان تجاری بانک ها و سایر موسسات مالی دارد.

یکی از این اثرات، مقررات IMO2020 می باشد که از اول ژانویه 2020 به مرحله اجرا در می آید.

سازمان بین المللی دریانوردی، سیاست IMO2020 را برای مقابله با تاثیرات زیست محیطی حمل و نقل به ویژه مازوت و سوخت مورد استفاده در کشتی ها از اول ژانویه عملیاتی خواهد کرد.

سوختی که امروزه توسط کشتی ها استفاده می شود عمدتا به شکل HSFO یعنی سوخت با درصد گوگرد بالاست که حاوی 3.5 درصد گوگرد می باشد.

دستورالعمل IMO2020 محدودیت های نظارتی بر گوگرد موجود در سوخت را برای استفاده در کشتی ها به میزان 0.5 درصد تعیین کرده است.

هدف از سیاست جدید، کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای جهانی است. با سیاست جدید حدود 60 هزار کشتی تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.

بنابراین کشتی ها باید مطابق با مقررات IMO2020 عمل نمایند و راه حل های زیادی برای آنها وجود دارد که می توان به استفاده از سوخت های جایگزین نظیر LNG یا گاز طبیعی مایع شده، کار کردن بر روی LSFO یا روغن ها کم گوگرد و نصب اسکرابر (scrubber) به عنوان یک سیستم تمیزکننده گاز برای کاهش گوگرد محتوای HSFO ها، اشاره کرد.

در حال حاضر از MGO برای نظارت بر انتشار گاز استفاده می شود تا تاثیر محیطی سوخت کشتی ها کنترل شود. اما دو گزینه دیگر یعنی نصب اسکرابر و استفاده از LNG پیچیده تر و پرهزینه تر می باشد.

اسکرابرها باید به صورت سیستم های رفت و برگشتی در کشتی مورد استفاده قرار گیرند و در حال حاضر تنها 2 کشتی در میان ناوگان های حمل و نقل جهانی این سیستم را در ناوگان خود پیاده سازی کرده اند. LNG نیز به دلیل برخی مشخصات فنی کشتی ها مشکلاتی را ایجاد می کند.

بنابراین مالکان کشتی ها و اپراتورهای کشتی ها تا ژانویه 2020 تصمیم خواهند گرفت که فعالیت تجاری خود را ادامه خواهند داد یا خیر و انتظار می رود که همه کشتی ها کاملا منطبق با آیین نامه جدید نباشند.

عدم رعایت مقررات جدید IMO2020 می تواند منجر به جریمه های بالا، تعلیق فعالیت کشتی و حتی حبس ناخدای کشتی گردد. برای نمونه در یکی از پرونده ها که توسط وزارت دادگستری آمریکا در آگوست 2019 بررسی شد صاحب یک تانکر و اپراتور کشتی 3 میلیون دلار برای عدم رعایت مقررات آلودگی ناشی از سوخت جریمه شدند.

سوخت مورد استفاده در کشتی Ocean Princess دارای گوگردی فراتر از 0.1 بود و سبب شد این کشتی برای مدت طولانی در بندر بماند. این اقدام باعث تاخیرهای طولانی در عملیات حمل برنامه ریزی شده این کشتی شد و این کشتی اواخر ماه جولای وارد بندر شد و تا اواسط ماه سپتامبر آنجا را ترک کرد.

بدیهی است که مالکان کشتی ها و چارترها ریسک و هزینه زیادی را متحمل خواهند شد اما تاثیر آن بر بانک ها و موسسات مالی که هزینه های حمل محموله ها از مکانی به مکان دیگر را تامین می کنند چیست؟

اگرچه مجموعه ای از دستورالعمل ها برای اجرای محدودیت های گوگرد منتشر شده اما این دستورالعمل ها نشان می دهد که چگونه باید یک کشتی مورد بررسی و بازرسی قرار گیرد اما این قانون همچنین متذکر شده که باید تمام تلاش ها بکار گرفته شود مانع تاخیر یا توقیف کشتی ها به دلیل اجرای سیاست IMO2020 گردد.

هر چند که به اعتقاد کارشناسان این مسئله و تاخیرها اجتناب ناپذیر خواهد بود و در نتیجه باید منتظر افزایش زمان انتظار کشتی ها در هنگام ورود به بنادر بود.

هرگونه عدم انطباق می تواند منجر به جلوگیری از شناور شدن کشتی تا اصلاح سوخت و سازگار شدن سوخت مورد استفاده در آن شود و این یک اقدام پرهزینه است بنابراین هزینه عدم انطباق برای کلیه طرفیت درگیر در حمل و نقل دریایی محموله ها بسیار بالا خواهد بود. بانک ها نیز از این پس در پرداخت هزینه ها به کشتی ها محتاط تر عمل خواهند کرد.